چرا انسان ها بوسیدن را شروع کردند؟ نگاهی به ریشه های تکاملی بوسیدن و فرضیه بوسه نهایی تیمارگر
به گزارش بلندانیوز، بوسه و ریشه های باستانی آن در رفتارهای اجتماعی میمون ها
بوسیدن در بسیاری از فرهنگ ها به عنوان روشی برای ابراز محبت، ایجاد پیوندهای اجتماعی و احترام شناخته می گردد، اما این رفتار ممکن است ریشه های بسیار قدیمی تری داشته باشد. پژوهشی نو، نظریه ای به نام فرضیه بوسه نهایی تیمارگر (Groomers Final Kiss Hypothesis) را مطرح نموده که ادعا می نماید بوسیدن به عنوان رفتاری که ما انسان ها آن را می شناسیم، ممکن است از رفتارهای تیمار کردن (grooming) اجداد ما نشأت گرفته باشد.
در رفتارهای اجتماعی میمون ها، تیمار کردن نقش مهمی در ایجاد و حفظ پیوندهای گروهی ایفا می نماید. میمون ها، به ویژه شامپانزه ها و بونوبوها، با تیمار کردن یکدیگر به نوعی اعتماد و ارتباط نزدیک می رسند. این عمل شامل تمیز کردن و حذف انگل ها و کثیفی ها از بدن یکدیگر است که به تقویت روابط اجتماعی و کاهش تنش های میان آن ها یاری می نماید. در لحظات انتهای تیمار، بعضی میمون ها حرکتی شبیه به بوسیدن انجام می دهند؛ لب ها را جلو می آورند و با حرکتی مکشی خفیف به تیمار انتها می دهند. این شباهت رفتاری به نظر می رسد ریشه بوسیدن در انسان را شرح دهد.
آدریانو ر. لامیرا (Adriano R. Lameira)، استاد روانشناسی دانشگاه وارویک، با آنالیز این رفتار در میان میمون های بزرگ، به این نتیجه رسیده است که بوسیدن می تواند شکلی تکامل یافته از تیمار کردن باشد. به گفته او، این رفتار از دوران اجداد ما به جای مانده و در طی زمان به عنوان راهی برای ایجاد پیوندهای اجتماعی در انسان شکل گرفته است. لامیرا در پژوهش خود شرح می دهد که اگر چنین رفتاری در میان میمون های بزرگ نیز یافت گردد، می توان آن را به عنوان نشانه ای از همسانی (homology) در رفتارهای اجتماعی انسان ها و میمون ها دانست.
در بعضی جوامع، بوسیدن کاربردهای مختلفی داشته و دارد. به عنوان مثال، در امپراتوری روم، بوسه ها بسته به نوع آن ها معانی متفاوتی داشتند. بوسه گونه (osculum) نشان دهنده محبت اجتماعی و خانوادگی بود، بوسه بر لب ها (basium) در روابط نزدیک و خانوادگی به کار می رفت، و بوسه شهوانی (savium) نمایانگر احساسات عاشقانه و شهوانی بود. این تفاوت ها نشان می دهد که بوسیدن بسته به فرهنگ و موقعیت، معنا و نقش متفاوتی ایفا می نماید.
با این حال، پژوهش ها نشان داده اند که بوسیدن تنها در بخشی از فرهنگ های دنیا وجود دارد. در مطالعه ای در سال 2015 که روی 168 فرهنگ مختلف انجام شد، تعیین گشت که تنها 46 درصد از این فرهنگ ها از بوسیدن به عنوان یک رفتار عاشقانه استفاده می نمایند. در بسیاری از فرهنگ های بومی و شکارچی-گردآورنده، بوسیدن وجود ندارد و حتی گاهی به عنوان رفتاری ناخوشایند و غیر بهداشتی تلقی می گردد. این یافته ها نشان می دهند که بوسیدن ممکن است بیشتر ریشه فرهنگی داشته باشد و به عنوان یک رفتار دنیای و طبیعی در میان همه انسان ها دیده نگردد.
در این میان، فرضیه بوسه نهایی تیمارگر مسیری تازه برای پژوهش های بیشتر در مورد ریشه های تکاملی بوسیدن فراهم می نماید. اگرچه این نظریه هنوز به طور کامل تایید نشده است، اما می تواند به دانشمندان یاری کند تا درک بهتری از چگونگی تحول بوسیدن در انسان ها و ارتباطات اجتماعی آنان به دست آورند.
منبع
Evolutionary Anthropologyمنبع: یک پزشک