موناکو؛ هویت، زبان و مسابقات اتومبیلرانی - بلندانیوز

وانتوری شرکت موناکویی ساخت خودرهای الکترونیکی و بعلاوه خودرهای ویژه مسابقات قهرمانی بین المللی فرمولِ E است. وانتوری در ماه سپتامبر در پکن راه اندازی شده و در ماه مه آینده در موناکو آغاز به کار می نماید. موضوعی که مورد علاقه میشل فری مدیر جایزه عظیم اتومبیلرانی موناکواست.

میشل فری می گوید: بیشتر از پانزده سال است که ما مسابقات اتومبیلرانی مونت کارلو را با انرژی های تازه برای خودرهای هیبریدی، برقی و هیدروژنی راه اندازی نموده ایم. وقتی فدراسیون بین المللی اتومبیلرانی تصمیم گرفت مسابقاتی قهرمانی خودرهای صد در صد برقی را برگزار کند، ما گفتیم: ما انجامش می دهیم، ما خواهانش هستیم.

با میانه سرعت 497 کیلومتر بر ساعت، وانتوری رکورد دار بیشترین سرعت در روی پیست، برای خودرهای برقی است. افتخاری برای موناکو که بیش از یک قرن است با ریتم مسابقات اتومبیلرانی زندگی می نماید.

میشل فری می افزاید: وقتی اصالتا موناکویی هستید، نمی توانید از اتومبیلرانی چشم پوشی کنید، این نوعی تعهد برای شماست.

بارباجوان؛ خاص موناکو

از نگاه به آینده و اتومبیل های آینده به گذشته می رویم تا اسرار تنقلات سنتی موناکو را کشف کنیم. مارک کوستا متخصص نوعی غذای موناکویی با نام بارباجوان است.

مارک کوستا می گوید: بارباجوان، از اقلام ناب موناکویی است و همانطور که مادرم به ما یاد داد، هنوز هم با دست درست می کنیم.

این محصول در هشت نانوایی بفروش می رسد اما بارباجوان کوستا از نظر کیفیت بی همتاست. اما این محصول با چه موادی درست می گردد؟ الن سزفلیک، مدیر فراوری می گوید: در اصل با برگ چغندر، ژامبون، برنج، پیاز، پنیر و تخم مرغ.

مواد مخلوط شده با لایه ای از خمیر نازک پوشانده می گردد و سپس با روغن سرخ می گردد. مارک و الن، به مدت 35 سال است با هم کار می نمایند.

مارک کوستا می گوید: در این عکس، مادرم، پدرم، الن که همین جا کنار من است و سال 1979 کارش را اینجا آغاز کرد و مرا می بینید که در حال درست کردن کروسان (نوعی نان کره ای فرانسوی) با دست هستیم.

او می افزاید: ویژگی موناکویی ها آرامش و ثبات است. تغییرات سیاسی یا تغییر دولت وجود ندارد و نوعی آرامش عمومی برقرار است. همه شرکت های موناکویی اصیل، عمر طولانیی دارند.

زبان موناکویی

دومینیک سالوو، عاشق کلمات است. او در تنها کالج عمومی در موناکو، زبان موناکویی تدریس می نماید. از 1976 میلادی تا به امروز زبان موناکویی تا مقطع دوم هدایت درسی اجباری است و بعنوان درسی انتخابی در دوره لیسانس ارائه می گردد.

دومینیک سالوو می گوید: من عاشق زبان موناکویی ام. واژه های این زبان را دوست دارم. به نظر من زبان شیرینی است.

برای دانش آموزان در موناکو، آموختن زبان موناکویی راهی برای برسمیت شناختن تفاوت هایشان با کشور همسایه فرانسوی زبانشان است.

دومینیک سالوو، معلم زبان موناکویی می گوید: همینکه کمی این زبان را آموختید، حس می کنید که شما موناکویی هستید. برای خارجی هایی که اینجا می آیند هم آموختن آن راهی برای ادغام در جامعه است.

از نظر دومینیک سالوو، استمرار زبان موناکویی به شکل گیری هویت ملی یاری می نماید. او می افزاید: این زبان در ابتدا زبان مردم جنوا در ایتالیا بود اما اکنون فقط در اینجا به این زبان صحبت می نمایند. بهمین خاطر اگر اجازه بدهیم که این زبان بمیرد یعنی یک ملت زبانشان را از دست داده اند که فقط به این معنی نیست که واژه ها را از دست داده اند بلکه سبک زندگی و شیوه تفکرشان را از دست خواهند داد.