اولین نگاه به گیم پلی Assassins Creed Valhalla؛ انتظار پیشرفت نداشته باشید - بلندانیوز

ویدیویی که از گیم پلی Assassins Creed Valhalla به بیرون درز کرده، حسابی مشکل فنی دارد؛ انیمیشن ها کار نمی کنند، فیزیک بازی مشکل دارد، شخصیت اصلی در بیشتر نقاط گیر می کند و میزان فریم بازی هم نه تنها بالا نیست، بلکه بیشتر اوقات بسیار پایین می آید. با تمام این اوصاف، ما هیچ کاری به این مسائل نداریم.

واضح است که ویدیو مربوط به یکی از تست های بازی است و به خاطر تدابیر کار از خانه و چیزهایی شبیه آن، به بیرون درز کرده؛ یعنی از شما هم می خواهیم که به هنگام دیدن ویدیو، حواس تان به سیستم ها و مکانیک های بازی باشد، نه اینکه چرا دشمنان با یک لگد صد متر پرتاب می شوند و همه شخصیت ها درون یکدیگر راه می فرایند.

با اینکه چنین مسائلی، اعم از انیمیشن های خراب و گیر کردن در هر نقطه ای، حتی پس از دو سال آپدیت در اوریجینز و اودیسه یافت می شوند، ولی هنوز درباره ولهالا قضاوت نمی کنیم. در واقع قرار نبوده تا هیچ یک از ما این ویدیو را ببینیم. ماه ها تا عرضه Assassins Creed Valhalla زمان باقی است و می توانید مطمئن باشید که ساخت بازی تمام شده و تیم سازنده بازی فعلا مشغول رفع باگ است.

اولین چیزی که با دیدن ویدیوی گیم پلی بازی چشم تان را می گیرد، دنیای متفاوت آن در مقایسه با اوریجینز و اودیسه است. در حالی که این دو بازی محیطی کم و بیش یکسان و شبیه به یکدیگر داشتند و حتی از نظر محدوده زمانی هم با یکدیگر برخورد می کردند، در ولهالا با سرزمین هایی کاملا متفاوت روبرو می شویم. قصه ولهالا در قرن نهم میلادی اتفاق می افتد و بازی داستان مبارزات وایکینگ ها و تلاش آن ها برای فتح بخش هایی از انگلستان را روایت می کند.

از همان ابتدای کار می توانید ببینید که رابط کاربری بازی کاملا شبیه به دو قسمت قبل است. به جای نقشه، بالای صفحه یک قطب نما دارید، کوئست انتخاب شده شما در سمت چپ صفحه و سطح تراز شما هم در سمت راست رابط کاربری نشان داده شده است.

اساسا باید تلاش کنیم تا فرقی در رابط کاربری و سیستم ها ببینیم. نباید چنین چیزی را یک قابلیت پایه ای جدید قلمداد کنیم، ولی چون تعداد قابلیت های جدید چندان هم زیاد نیستند، مبجور هستیم به بررسی همان چند عدد اکتفا کنیم. اولین قابلیت جدید، دوربین سینمایی روی اسب است؛ چیزی که اخیرا آن را در رد دد ریدمپشن 2 دیده بودیم. با این حال، تصور نکنید که دوربین روی اسب ولهالا ذره ای به رد دد ریدمپشن 2 شباهت داده باشد.

چه ریشه ها و چه اودیسه هر کدام صد ساعت گیم پلی داشتند و هیچ کدام شان در این همه زمان، یک قاب سینمایی درست نشان مان ندادند. ولهالا هم از این قضیه مستثنی نیست. دوربین روی اسب بازی که اسمش هم اتفاقا مثل بازی های راک استار دوربین سینمایی است، سینمایی که به جای خود، حتی قابل تحمل هم نیست. امیدواریم این قابلیت یکی از بخش های توسعه نیافته و در حال پیشرفت بازی باشد.

طولی نمی کشد که وارد مبارزه می شویم؛ آن هم با سیستم مبارزه ای که ظاهرا فرایند رو به افت خود را از ریشه ها حفظ کرده است. در ریشه ها با یک سیستم مبارزه کاملا جدید برای مجموعه فرقه اساسین روبرو شدیم؛ سیستمی که بر مبنای هیت-باکس عمل می کرد. در قسمت های قدیمی فرقه اساسین منتظر یک حمله می نشستیم نسبت به آن عکس العمل نشان می دادیم تا دشمنان صدمه ببینند؛ برخوردها همه انیمیشن و افکت بصری بودند و فرقی نمی کرد سلاح تان به دشمن بخورد یا نه، اگر کلیدها را درست می زدید و فرمان ها را درست وارد می کردید، مبارزه پیشرفت می کرد.

سیستم جدید اوریجینز به این شکل بود که حمله ها و حرکات خود را اجرا می کردیم و در صورت برخورد فیزیکی سلاح مان به بخش های مختلف بدن دشمن یا همان هیت باکس، می توانستیم صدمه وارد کنیم. سیستم مبارزه اوریجیز با توجه به سلاح و سپری که به دست داشتیم کار می کرد و به لطف مجموعه بسیار زیادی از حرکات، حسابی عمیق و لذت بخش بود.

مبارزات در اوریجینز حس سنگین بودن را تداعی می کردند و قدرت ضربه و تاثیر هر حمله را حس می کردیم؛ مخصوصا که هر حرکت در مبارزات می توانست روی نتیجه کلی آن تاثیر بگذارد و دوربین هم به هنگام مبارزات بسیار نزدیک به شخصیت اصلی بود. بازی بعدی یعنی اودیسه، دوربین را به هنگام مبارزات بسیار عقب برد. سلاح های بازی و ضربات حس قدرتمند بودن را از دست دادند و حتی با اینکه سپر یکی از مهم ترین سلاح های اسپارتان ها بود، به طور کلی از اودیسه حذف شد.

مبارزات ولهالا، با توجه به آنچه در گیم پلی جدیدش دیده ایم، بیشتر شبیه به اودیسه هستند تا اوریجینز. با این حال، می توانیم ببینیم که تلاش شده تا مبارزات کمی چالش برانگیزتر از قسمت قبلی باشند. فاصله دوربین تا شخصیت اصلی هم کمتر شده است، حتی با اینکه مهارت ها و توانایی شبیه به اودیسه هستند. خط اجرای مهارت های مختلف مثل بازی قبل در ولهالا هم وجود دارد. این خط با ضربه زدن پر می شود و با مصرف کردن آن می توان مهارت های مختلفی مثل پرتاب کردن تبر، لگد زدن یا جهش کردن روی دشمنان را اجرا کرد.

سیستم پهپاد اوریجینز و اودیسه عینا در ولهالا وجود دارد و تنها تفاوت آن، جایگزین شدن یک کلاغ به جای شاهین قسمت های قبلی است. حتی کلیدهای کنترل کلاغ ولهالا هم فرقی نکرده اند و آن طور که می بینیم، قابلیت جدیدی هم به آن اضافه نشده. البته بد نیست اضافه کنیم که دید عقاب یا همان حالتی که ما معمولا از آن به اسم حالت کاراگاهی بتمن یاد می کنیم، در ولهالا از نظر بصری زیباتر شده است. اسکن محیط با نور آبی بسیار جالبی انجام می شود و نقاط اسکن شده هم با رنگ قرمز تندی در بازی باقی می مانند.

در ادامه ایوور، شخصیت اصلی ولهالا، که بد نیست اشاره کنیم در این ویدیوی گیم پلی یک زن است، سراغ یکی از شخصیت های داستانی را می گیرد. تعدادی دیالوگ پوچ، کاملا شبیه به دیگر کوئست های اصلی دو بازی قبلی، بین دو شخصیت رد و بدل می شود و در طول دیالوگ ها با یک سیستم تصمیم گیری بسیار شبیه به اودیسه روبرو می شویم. اساسا فونت انتخاب ها هم تغییر نکرده است. نکته جذاب این میان پرده ها، صدای شخصیت ایوور است که بسیار خوب از آب درآمده.

تصمیم به حمله گرفته می شود و ایوور و تعداد زیادی از جنگجویان او با قایق های خود حمله را آغاز می کنند. قایق های ولهالا از کشتی اودیسه کوچک تر هستند، ولی از دیدگاه مکانیک، همان جریان را دنبال می کنند. دشمنان به سمت شما تیر پرتاب می کنند، شما L1 را نگه می دارید تا از خود دفاع کنید و به همین منوال. تفاوت این جاست که این قایق ها برای مبارزه مستقیم نیستند، بلکه از آن ها برای رسیدن به قلعه ای که می خواهید آن را فتح کنید، استفاده می کنید.

مدت زمان زیادی طول می کشد تا دوباره با قابلیت جدید یا متفاوتی برخورد کنیم. حمله به قلعه ها و دریافت آن ها، نیازمند استفاده از یک دژکوب است؛ یعنی اساسا باید با یک تکه چوب بلند و ضخیم به دروازه های قلعه حمله کنید. دشمنان مانع از انجام این کار می شوند و باید تعدادی از آن ها را از بین ببرید، دوباره به دژکوب برگردید، یکی دو ضربه به دروازه بزنید و دوباره سراغ دشمنان بروید. البته این امکان هم وجود دارد تا به جای استفاده از دژکوب، خودتان تک نفره از دروازه بالا بروید و وارد قلعه شوید و دروازه را از پشت باز کنید.

حمله به قلعه ده دقیقه ای طول می کشد و در این میان می توانیم مبارزات بازی را که چندان تفاوتی با قسمت قبل ندارند، مشاهده کنیم. البته که انیمیشن حملات و حرکات تمام کننده، نسبت به فرقه اساسین قبلی متفاوت هستند، ولی با تغییری ساختاری روبرو نشده ایم. پس از نابود کردن دشمنان و ورود کامل به قلعه، نوبت به مبارزه با یک غولآخر می رسد.

مبارزات ولهالا سرگرم کننده به نظر می رسند، البته به شرط در نظر دریافت مجموعه بزرگی از مهارت ها و قابلیت هایی که قرار است در طول صد ساعت گیم پلی به دست آورید؛ وگرنه اساس مبارزات، نشانی از یک سیستم سرگرم کننده اکشن که بخواهید ده ها ساعت روی آن مانور دهید، ندارد.

غولآخر را که شکست می دهید، بازی انتخابی مقابل تان می گذارد؛ می توانید او را بکشید، یا اجازه دهید زنده بماند. گفته شده که این انتخاب ها قرار است تاثیری بلند و بالا روی فرایند قصه داشته باشند؛ آن هم طوری که تاثیر تصمیمات را نه یکی دو ساعت بعد، بلکه مدت ها بعد ببینید. نمی دانیم آیا انتخاب های بازی را همانطور که ادعا می کنند، تاثیرگذار و مهم طراحی کرده اند یا نه و تا بازی را تجربه نکنیم، نمی توانیم درباره آن نظر دهیم.

با این حال، درباره میان پرده ها و دیالوگ هایی که بعد از فتح قلعه می بینیم می توانیم نظر بدهیم، چون امکان ندارد چند ماه قبل از بازی میان پرده ها و دیالوگ هایی که ضبط شده اند و بخشی از قصه هستند، تغییر کنند. میان پرده ها و دیالوگ ها به هیچ وجه پیشرفتی در مقایسه با دو بازی قبلی فرقه اساسین نداشته اند و به بی کیفیتی گذشته هستند. البته که یکی از نقاط قوت اوریجینز و اودیسه، کوئست های فرعی خوب آن ها بود که بعضا حتی قصه ای بهتر از خط داستانی اصلی ارایه می دادند. کاملا واضح است که از دیدگاه روایی، قرار نیست تغییر و پیشرفتی در ولهالا وجود داشته باشد.

در ادامه، منوی بازی را می بینیم. نقشه و منوی آیتم ها به شکل قبل سر جای خود باقی هستند، ولی منوی پیشرفت مهارت ها فرق کرده است و جای صحبت دارد.

هنوز هم سه بخش متفاوت برای کسب مهارت وجود دارد. این سه کلاس متفاوت، قدرت گرگ، قدرت خرس و قدرت کلاغ هستند. می توانیم ببینیم که هر کدام نه تنها مجموعه ای از مهارت ها و قدرت های خاص خود را ارایه می دهند، بلکه روی آیتم هایی که استفاده می کنید هم تاثیر می گذارند. برای مثال، اگر در کلاس گرگ قدرت بیشتری داشته باشید، به هنگام استفاده از سلاح ها و زره هایی که در کلاس گرگ جای می گیرند، قدرت بیشتری از آن ها کسب می کنید.

تفاوت دیگری که به لطف صفحه کسب مهارت ها می توانیم ببینیم، نقش آفرینی تر شدن ولهالا در مقایسه با دو بازی قبل است. این بار حتی اعداد و ارقام مربوط به قدرت های شخصیت را هم خودتان افزایش می دهید. دیگر پس از هر بار تراز کردن، قدرت تان از همه نظر بالا نمی رود، بلکه خودتان انتخاب می کنید که مثلا قدرت مبارزات تن به تن را بالا ببرید، یا قدرت تیراندازی یا قدرت مخفی کاری را یا اینکه حتی پوینت های خود را کاملا صرف بالا بردن خط سلامتی و توانایی دفاعی خود کنید.

نهایتا هم می توانیم سیستم آیتم ها و تجهیزات را ببینیم که دقیقا مثل دو قسمت قبل است. زره، کلاه خود، لباس، شنل، سلاح دست چپ و سلاح دست راست را جداگانه انتخاب می کنید. هر کدام را هم می توانید با استفاده از منابع مختلفی که در طول بازی جمع آوری می کنید، به صورت جداگانه ارتقا دهید. چیز زیادی از آیتم ها ندیده ایم، ولی به جرات می توانیم بگوییم که لباس های وایکینگی بسیار زیبا طراحی شده اند.

آنچه در گیم پلی Assassins Creed Valhalla مشاهده کردیم، از یک بازی بسیار خوب، ولی کاملا شبیه به دو قسمت قبل خبر می دهد. واضح است که فرایند نقش آفرینی جدید مجموعه بازی های فرقه اساسین منجر به ساخت تجربه ای اعتیاد آور و سرگرم کننده شده؛ ولی آیا این سرگرم کننده بودن، برای کسی که صدها ساعت صرف بازی کردن اوریجینز و اودیسه کرده هم صدق می کند؟ آیا کسی که دو شماره قبل فرقه اساسین را تجربه کرده، حاضر است دوباره همان گیم پلی را در ظاهری جدید و با قصه ای جدید، دوباره بازی کند؟

در هر حال، امیدواریم آنچه از بازی دیده ایم، فقط بخش کوچک و کوتاهی از آن باشد و تجربه نهایی چیزی فراتر و بزرگتر از این گیم پلی ویدیو به ما ارایه دهد.

عرضه Assassins Creed Valhalla برای پاییز امسال در نظر گرفته شده است. بازی روی پلتفرم های پلی استیشن 4، پلی استیشن 5، ایکس باکس وان، ایکس باکس سری ایکس و کامپیوتر عرضه خواهد شد.