چرا در کشورهای دیگر کسی احساس تکلیف نمی کند؟

به گزارش بلندانیوز، مجله مهر: ثبت نام برای انتخابات ریاست جمهوری به مدت پنج روز در محل وزارت کشور در جریان بود و افراد مختلفی برای حضور در این رقابت سیاسی حاضر شدند. اما موضوعی که در این مدت خوراک رسانه ها را بیشتر از هرچیز دیگری به وجود آورد، حضور چهره های سیاسی و شناخته شده نبود! بلکه تعدد و تکثر آدم های عادی بود که حتی از نظر سن شناسنامه ای برای چنین مسئولیتی آمادگی نداشتند.

چرا در کشورهای دیگر کسی احساس تکلیف نمی کند؟

در این گزارش تنها قرار نیست به آدم هایی که برای ثبت نام در این پنج روز به وزارت کشور آمده بودند، بپردازیم؛ بلکه نگاهی داریم به کشورهایی که با وضع یک قانون اساسی جلوی بروز چنین مشکلاتی را گرفته اند.

سپرده سیاسی

نامش را سپرده سیاسی گذاشته اند، یعنی پولی که یک نفر در ازای حق نامزد شدن برای انتخابات به دفاتر سیاسی مخصوصی پرداخت می نماید. در موارد بسیار خاصی این مبلغ به نامزدها برگردانده می گردد؛ برای مثال زمانی که فرد در بدست آوردن آرای مردمی پیروز باشد در نهایت پیروز نگردد. هدف ازبرقراری این سیستم جلوگیری از حضور افراد غیر مرتبط و به حاشیه رفتن ثبت نام افراد در انتخابات است.

استرالیا

در استرالیا این مبلغ برابر هزار دلار برای ثبت نامی در انتخابات سطح پایین تر و دو هزار دلار برای مجلس سنا است، اگر کاندیدا چهار درصد از آراء را به خود اختصاص دهد می تواند این پول را پس بگیرد.

کانادا

در کانادا یک نفر برای نامزدی در انتخابات مجلسی باید سپرده هزار دلاری بدهد که در گذشته اگر 10 تا 15 درصد از آراء را بدست بیاورند، این پول به آن ها برمی گشت، اما در حال حاضر نامزدها با دریافت این پول باید به فعالیت های انتخاباتی بپردازند.

هنگ کنگ

هر کدام از نامزدهای شورای قانون گذاری هنگ کنگ باید یک سپرده 50 هزار دلاری هنگ کنگ برای حضور در یک حوزه انتخاباتی بپردازند، این مبلغ در حوزه های عملکردی به 25 هزار دلار هنگ کنگ می رسد. این مبالغ در صورتیکه نامزد مورد نظر حداقل سه درصد از آراء را بدست نیاورد، به عنوان جریمه باقی می ماند.

هند

در جمهوری هند نامزدهای انتخابات برای مجلس سنا باید 25 هزار روپیه و برای انتخابات مجلس سنا 10 هزار روپیه بپردازند. این مبلغ در رده های بعدی انتخاباتی فرق می نماید. البته نامزد شکست خورده دیگر نمی تواند این مبلغ را داشته باشد.

ژاپن

سپرده انتخاباتی ژاپن یکی از گران ترین کشورهایی است که چنین سیستمی دارند، کسی که برای انتخابات در هر بخشی کاندیدا می گردد، باید سه میلیون ین بپردازد. در انتخابات محلی هم این سیستم با همین مبلغ وجود دارد و تنها در انتخابات شورای شهر و روستا لازم نیست مبلغی پرداخته گردد.

این سیستم سپرده ها در ژاپن از سال 1925 و به عنوان یکی از قوانین انتخابات عمومی این کشور برگزار می گردد، این قانون جهت جلوگیری از حضور نامزدهای نامربوط، محدود کردن افرادی که قصد حضور دارند و اختلال در روند فعالیت های انتخاباتی تصویب شد.

مالزی

در مالزی سپرده انتخاباتی 10 هزار رینگیت برای جایگاه مجلسی است، این مبلغ برای کرسی های پایین تر کاهش پیدا می نماید. اما از سال 2004 قانون به شکلی تغییر نموده که هر نامزد مبلغ پنج هزار رینگیت اضافه پرداخت می نموده تا برای تمیز کردن پلاکاردها و پوسترهای تبلیغاتی استفاده گردد.

بریتانیا

از سال 1985 در بریتانیا سپرده هایی برای حضور نامزدها در انتخابات مجلس عوام در نظر گرفته شد، این مبلغ 500 یورو بود که باید به صورت نقدی به بانکدار پرداخت می شد و نامزدها در صورتیکه پنج درصد از آراء را بدست می آوردند، این پول را پس می دریافتد. در بریتانیا این مبلغ برای انتخابات مجلس اسکاتلند، مجمع ملی ولز، شورای شهر لندن، مجمع شمالی ایرلند پنج هزار یورو است.

نیوزلند، سنگاپور و ایرلند

این سه کشور هم هرکدام با در نظر دریافت سپرده ای برای نامزدهای انتخابات در حوزه های مختلف سعی در کنترل حضور نامزدهای بی ربط به شرایط را دارند. مبالغی که در صورت کسب 5 تا 8 درصد آراء به آن ها بازگردانده می گردد.

ایرانی ها به دنبال ثبت رکورد هستند؟

در پنج روزی که برای ثبت نام انتخابات رییس جمهوری فرصت بوده، طبق اعلام ستاد انتخابات کشور 1636 نفر برای ریاست جمهوری ثبت نام نموده اند، با در نظر دریافت این که روز قبل درهای وزارت کشور در حالی بسته شد که هنوز هم صفی از افراد متقاضی حضور داشتند، می توان گفت احتمالا ایرانی ها در ثبت نامه برای انتخابات ریاست جمهوری به دنبال ثبت رکورد تازه ای بودند!

در میان این افراد کسانی را می توان یافت که با دختر خردسالش در وزات کشور حاضر می گردد، یا پسری که هنوز 18 سالش نشده و شناسنامه بدست روبروی دوربین عکاسان می ایستد و از ثبت نام خودش به عنوان یک افتخار حرف می زند.

به نظر می رسد ستاد برگزاری انتخابات کشور باید به فکر ایجاد قانونی برای جلوگیری از حضور این افراد داشته باشد تا اتفاقی به اندازه برگزاری انتخاباتکشور به راحتی دستمایه بازی و شوخی گروهی چه در داخل و چه در خارج از ایران نگردد.

در زیر بعضی از این ثبت نام نماینده ها را می بینید.

ابوالفضل عاملی که برای ثبت نام آمده بود می گفت با شمع میخواهم مملکت را مانند حمام اصفهان روشن کنم!

این فرد معروف به دات کام می گفت به خاطر سد میرزای شیرازی آمده که دولت های پیش هیچ کدام نتوانستند کاری برای آن انجام دهند.

حسین کردلو که برای ثبت نام آمده بود می گفت دیدم همه میان ثبت نام می نمایند گفتم منم بیام.خواستم رئیس جمهور بشم برم سر کار!

مرد 88 ساله ای که برای انتخابات ریاست جمهوری ثبت نام نموده بود، می گفت: شعاری ندارم؛ خسته هستم!

محمد سفیدگران از شبستر با لباس محلی آذربایجان برای ثبت نام آمده بود، هدف او احیای دریاچه ارومیه و تدریس زبان ترکی بر اساس اصل 15 قانون اساسی است

بهروز وثوقی راد، یکی از خوش سبیل ترین ثبت نام نماینده های انتخابات96 !

عرشیای 5 ساله می گوید بخاطر پول میخواهم رئیس جمهور شوم! مادرش می گفت او در آینده قطعا یکی از رجال سیاسی خواهد شد.

سید رضا طباطبایی 18 ساله با هیچ برنامه ای به وزارت کشور آمده بود!

این فرد که با لباس رزمی برای ثبت نام در انتخابات آمده بود به دلیل کامل نبودن مدارک نتوانست ثبت نام کند!

این پسر 14 ساله با لباس محلی برای ثبت نام ریاست جمهوری آمده است!

منبع: خبرگزاری مهر
انتشار: 21 مهر 1398 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: bolandanews.ir شناسه مطلب: 97

به "چرا در کشورهای دیگر کسی احساس تکلیف نمی کند؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "چرا در کشورهای دیگر کسی احساس تکلیف نمی کند؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید