ناتو قادر به کپی کردن سامانه های دفاعی روسیه نیست
به گزارش بلندانیوز، به عقیده کارشناسان روس، نارضایتی مقامات نظامی آمریکایی از قابل اطمینان بودن سیستم های دفاعی روسیه مستقر در منطقه کالینینگراد و شبه جزیره کریمه از این جهت است که فعالیت ناتو در حاشیه شرقی را با مشکل روبرو نموده است.
به گزارش گروه بین الملل خبرنگاران، پایگاه اینترنتی خبری-تحلیلی وزگلیاد روسیه نوشته است: مقامات واشنگتن بار دیگر از این مسئله ناراضی هستند که مسکو با موفقیت دکترین دفاعی محدودیت و ممنوعیت دسترسی و مانور ( anti-access and area denial ) را اجرا نموده و منطقه کالینینگراد و شبه جزیره کریمه را به قلعه های ساحلی مستحکمی برای خود تبدیل نموده که فعالیت های ناتو در حاشیه شرقی را بشدت محدود می نماید. در عین حال ، ایالات متحده به متحدین خود در اروپا توصیه می نماید تا از روش های روسیه الگوبرداری نموده و یک سیستم دفاعی مشابه بسازند. اما آیا آنها قادر به انجام چنین کاری خواهند بود؟
جیمز فاگو فرمانده نیروهای دریایی ایالات متحده در اروپا به تازگی در مصاحبه با نشریه Business Insider گفته است روشی که روسیه از تسلیحات نظامی برای دفاع از خود بکار می برد، می تواند الگویی برای همه کشورهای اروپایی باشد که مایلند توان دفاعی خود را تقویت نمایند.
وی گفت: در خصوص توان بالقوه دفاعی ، همانطور که من بارها به متحدین و شرکای آمریکایی گفته ام ، اگر شما از نظر منابع محدود هستید و در عین حال می خواهید از سواحل خود به خوبی محافظت کنید ، در این صورت باید به این توجه داشته باشید که روس ها چگونه با استفاده از سیستم های مسدود نماینده دسترسی منطقه ای ، و استقرار سیستم های دفاعی این کار را انجام می دهند.
این مقام نظامی آمریکایی نمونه عالی از توان دفاعی قدرتمند روسیه را استقرار سیستم های دفاع ضد هوایی اس- 300 و اس- 400 در منطقه دریای سیاه نامید.
لازم به یادآوری است که دکترین محدودیت و ممنوعیت دسترسی و مانور به معنای بازدارندگی دشمن به وسیله ایجاد خطر بیشتر برای استقرار یا جابجایی نیروهای آن در یک منطقه حفاظت شده معین است. یعنی ما درباره منطقه دفاعی صحبت میکنیم که نیروهای ناتو مطمئناً نمی توانند بدون خسارت غیرقابل توجه به آن نفوذ نمایند.
از دید مقامات واشنگتن و بروکسل ، چنین مناطق دفاعی در روسیه شامل مناطق کالینینگراد و مورمانسک ، سواستوپل و نوواراسییسک ، ولادی واستوک و پتروپاولوفسک-کامچاتسکی، مسکو ، پایگاه نظامی-هوایی حمیمیم روسیه در خاک سوریه و بعضی مناطق مسکونی دیگر است.
در عین حال ، تجهیزات نظامی مانند سامانه های پدافند هوایی اس- 300 و اس- 400 ، سیستم موشکی ساحلی باستیون ( Bastion-P ) و مجموعه عملیاتی-تاکتیکی اسکندر به طور مرسوم در ناتو به عنوان سیستم های محدود نماینده و ممنوعیت دسترسی و مانور طبقه بندی می شوند.
همه اینها مقامات ناتو را وادار نموده تا روشی برای انجام عملیات نظامی در شرایط مناطق دفاعی دسترسی روسیه تدوین کند که البته تا به امروز موفقیتی در این زمینه نداشتند.
آمریکا و ناتو نمونه مشابهی برای سامانه های دفاع ضدهوایی روسیه ندارند
آلکسی لئونکوف کارشناس نظامی و سردبیر مجله آرسنال میهنی می گوید: آمریکایی ها واقعاً برای مقابله با این دکترین کوشش می نمایند. به عنوان مثال ، در اروپا ، کار در چارچوب برنامه ای به نام PESCO برای بهبود تدارکات در حال اجرا است تا آمریکا بتواند به سرعت و با خیال راحت نیروهای خود را به مرزهای روسیه منتقل نمایند.
به گفته وی، اکنون مرمت پایگاه های قدیمی ، پر کردن آنها با وسایل دفاع ساحلی و هوایی جریان دارد و رسانه های غربی نیز غالباً می نویسند که این نیروها باید در یک سیستم واحد ترکیب شده و روی هدف واحدی کار نمایند.
این کارشناس اضافه کرد: اگر بخواهیم درباره تحقق فنی این پروژه صحبت کنیم ، باید گفت که کشورهای عضو ناتو واقعاً هیچگونه نمونه مشابهی برای موشک های اسکندر و باستیون یا اس-400 ندارند. در زمینه حفاظت از ساحل و ضد کشتی ، آمریکایی ها روی هر دو پا چنگ می زنند. آنها فقط در حال حاضر آغاز به فراوری موشک هایی نموده اند که میزان آسیب پذیری هواپیمای حامل را به حداقل برساند. آنها این مشکل را به این روش حل می نمایند: آنها جنگنده های خود را به مکان های تجمع دشمن می فرستند تا در چارچوب نبردهای از راه دور هوایی به آنها ضربه بزنند. بنابراین از لحاظ فنی ، آمریکایی ها هنوز قادر به ساخت سیستم های محدود نماینده و ممنوعیت دسترسی خود در قاره اروپا نیستند، ولی در حال کار بر روی آن هستند.
کوشش واشنگتن برای تحمیل تجهیزات دفاعی آمریکایی به کشورهای اروپایی
در عین حال ایگور کراتچینکو سردبیر مجله دفاع ملی روسیه نیز در تبادل نظر با این روزنامه، ، هشدار دریادار فاگو را کوشش دیگری برای تحمیل خرید سلاح های آمریکایی از سوی کشورهای اروپایی ارزیابی کرد.
وی گفت: در وهله نخست صحبت بر سر سیستم های دفاع ضد هوایی پاتریوت است. اما تجربه ناموفق استفاده از این نوع پدافند هوایی در عربستان سعودی و بعضی دیگر کشورها نشان می دهد که این سیستم ها بیش از حد غیر قابل اعتماد هستند. این مسئله به ویژه در رابطه با رهگیری موشک ها و هواپیماهای بدون سرنشین کوچک صادق است.
به عقیده وی، از طرف دیگر، این به معنای آن است که آمریکایی ها خود بار دیگر اعتراف می نمایند که روسیه به طور مؤثر وظیفه دفاع از خود را انجام می دهد.
این دو کارشناس مطمئن هستند که روسیه قادر است دکترین دفاعی خود مبنی بر محدودسازی و ممنوعیت دسترسی منطقه ای را با موفقیت پیاده نموده و یک سیستم دفاعی لایه ای برای تامین امنیت قابل اطمینان کشور بوجود آورد.
منبع: خبرگزاری تسنیم